Lunes ng umaga papuntang opisina Habang nabibingi sa ingay ng mga busina Sa gitna ng kalye, habang bumibiyahe, Sakto lang ang pera pangkain at pamasahe
Tipikal na buhay ng pinoy araw-araw, Kailangan ko itong gawin, di pwedeng ayaw-ayaw Dahil ang bulsa ko ay di pa napapaapaw Sana kahit paano, ako ay makahataw
Pursigido’ng umangat, inuunti-unti ko Matipid na iniipon, ultimo sukli ko Bilad na nga sa araw ang pagka-kayumanggi ko, Balat kakulay na ng tuhod ko saka ng siko
Pero tuloy sa paglayag, tuloy sa pagsawan, Para ang bulsa saka ang aking tiyan ay malagyan Kahit na ang aking sweldo parang mens lang Tatlong araw lang tinatagal nito kada buwan
Tatlong araw lang pala ako nagging maligaya
Chorus 1 Araw-araw, paulit-ulit, hanggang sumapit ang gabi. Araw-araw, paulit ulit, bukas ay ganun muli… Araw-araw, paulit-ulit, hanggang sumapit ang gabi. Araw-araw, paulit ulit, bukas ay ganun muli…
Pambayad ko sa upa, tubig at kuryente, Sa ngayon tuyo na lang mabibili nung bente Pagkasyahin kung
The story is about a very prominent Rajput family in Rajasthan, well-known in their village, and they have a large business empire of the jewelry and gemstones.
In the story the female leads are weak and the story is a little toxic and have mild domestic violence if you don't like this kind of story you can skip it,and the images in the story used are from pinterest so all credits go to pinterest.