KAYBEDİLEN UMUTLARIN RENKLERİ

" Bende bu hayata gelişinin bir amacı olduğunu düşünenlerdenim. Her türlü zorlukla sınanarak bazen can yakarak bazen de kanatıp kanayarak yola devam etmenin mecburi olduğu bir düzlemdi burası benim için.

Hiç kimseden ve hiç bir şeyden medet ummadan kendi becerilerimle bir yerlere gelmeyi bir şeyleri başarabilmeyi amaçlayarak yaşadım. Bu hayatın benden isteğinin ne olduğunu bilmesem de amaçlarım doğrultusunda hareket etmenin daha iyi olacağı su götürmez bir gerçekti.

Bu sebeple benim için en kolay olan yolu seçtim. Kelimeler...

Evet kelimelerle aram hep iyi olmuştu ama hayatın en büyük ironisi de şuydu ki; kelimelerle aram her ne kadar iyi olsada kendimi ifade etmekte zorlanışım belki de en büyük çıkmazlarımdan biriydi. Öyleki kendimi kelimeler denizinde kaybedip doğru kelimeleri bulamayarak elimdeki parçalanmış bir hayatla, yalnızlığımla ve kelimelerimle dost olmaya çalışarak şu hercai hayatta kalma savaşını vermeye çalıyorum. "

Ben Aydem Kırgız benimle beraber yaşam savaşı vermeye var mısınız?