ÇOKLU OLASILIK

Diğer insanlar tarafından hissedilmeyen artçı depremlerin açtığı kapılardan geçen insanlar. Ve birbirlerinde habersizlerdir yaşadıkları boyutlarda. Çünkü herkes düşünüyor ki dünya bir tane. Halbuki onunki bir çok tane.

∞

Nereye gittiğini bilmeyen bir kız bir gece uyumak için gözlerini kapattıktan sonra hiç bilmediği daha önce görmemiş olduğu bir evren uyanacak. Hayat onun için çok daha karmaşık ve anlamsız olmalı. Etrafındaki insanlar onu tanıyıp paralel evreninde yaşamasına alışkınken o başka bir varyasyonun olabileceğini düşünemez bile. Üstelik bu onun için imkânsızdan öte bir olaydır. Paralel evren teoremleri bile ilgisi çekmemiş ki hiç bugüne kadar. Hem zaten kimsenin de çekmez.

Şşş! Bu bir sır. Çünkü benim ilgimi çekiyor.

Ve evet bu yüzden bir rehabilitasyon merkezinde tedavi görüyorsun.

∞

Çünkü insanlar doğar... Büyümez... Belki büyümez. İnsan doğar ve ölür. Zamansız ve amansız. Engel olunamayacak bir şekilde. Belki daha beşinde belki elli beşinde.

Herkesin ellerinin üzerindeki damarlarını eskitecek kadar çok zamanı olmuyordu. Kimisinin mezarının boyundan bile kısa geliyordu.

Onun içinde bu vardı. Belki zamanı hiç yoktu ama ölmek için doğmuş olduğunun bilincindeydi. Bundan korkmuyordu çünkü ölmek için yeterince zamanı vardı.