Η διαφορετική ζωή της Lina

Κεφάλαιο 1ο :
Γεια σας με λένε Lina Misil είμαι 22 χρονών και η δουλειά μου είναι μυστικός πράκτορας. Όλα άρχισαν ένα καλοκαίρι στη πόλη μου το πανέμορφο Παρίσι, όταν με προσέλαβαν εδώ και καιρό ως καθαρίστρια σε ένα σπίτι πλουσίου. Έκανα αυτή τη δουλειά γιατί έπρεπε να έχω χρήματα για να ζω όταν σπουδάζω. Σπούδαζα αρχαιολογία. Ο Κύριος που καθάριζα το σπίτι ήταν Άγγλος και ζούσε μαζί με τη γυναίκα του. Και οι δύο ήταν 60άριδες συντηρητικοί αλλά πολύ γλυκοί άνθρωποι. Δεν είχαν παιδιά γι’ αυτό όταν πήγαινα με πρόσεχαν σαν να ήμουν παιδί τους. Όμως είχαν ένα μυστικό πολύ καλά κριμένο. Εγώ στην αρχή είχα υποψιαστεί κάτι γιατί δεν με άφηναν να καθαρίζω σε ένα συγκεκριμένο δωμάτιο. Αργότερα έμαθα τι είχε και είχαν πολύ δίκιο να το κρατάνε τόσο κρυφό.
Λοιπόν την ημέρα που το έμαθα ήταν μια καλοκαιριάτικη ημέρα, καθάριζα το σπίτι τους και τους ανακοίνωσα ότι πήρα το πτυχίο της αρχαιολογίας που πολύ ήθελα. Αυτοί χάρηκαν και μου πρότειναν αν δεν είχα κανονίσει κάτι για το βράδυ να το γιόρταζα μαζί τους και εγώ συμφώνησα. Το βράδυ πήγαμε σε ένα ωραίο ακριβό εστιατόριο. Μιας που ήταν καλοκαιράκι καθίσαμε έξω και για την ακρίβεια στο τραπέζι δίπλα στον δρόμο. Σηκώθηκα για να ρωτήσω που είναι η τουαλέτα όμως δεν πρόλαβα καλά καλά να ρωτήσω και άκουσα δύο πυροβολισμούς. Βγήκα έξω, είδα ένα αυτοκίνητο να τρέχει και… την κυρία και τον κύριο πληγωμένους! Πάω να τους βοηθήσω και λέω σε έναν σερβιτόρο να πάρει τηλέφωνο το ασθενοφόρο και έναν άλλο την αστυνομία. Ο κύριος (που δεν είχε χάσει ακόμα τις αισθήσεις του) μου δίνει ένα κλειδί και μου λέει «πάρε το κλειδί και άνοιξε το δωμάτιο που δεν σου άφηνα να μπεις, μπες την ντουλάπα και πάτα κάτω». Αυτές δυστυχώς ήταν οι τελευταίες του λέξεις. Όταν πήγα στο νοσοκομείο κάλεσα την κολλητή μου Minό. Της εξήγησα τι ακριβός έγινε και αποφασίσαμε ότι αύριο θα πηγαίναμε να δούμε τι ακριβώς έχει αυτό το δωμάτιο και συγκεκριμένα αυτή η ντουλάπα.