Desbunda

"Benim güzel meleğim, en yakın zamanda kurtulacaksın."

Duyduğu sesleri inkar etmeye çalışıyordu genç kız. Bu karanlık şato, ona korkutucu geliyordu, evi gibi hissetmiyordu. Ancak bu şatonun karanlığına gizlemeye adam, ona bu korkunçluğu unutturuyordu. "Hayır." diye fısıldadı, "Ben deli değilim! Sen gerçeksin, ben hayal görmüyorum!"

Ancak yanılıyordu, en büyük gerçeklik onun karanlığıydı ve en yakın zamanda bu karanlığın içinde yarattığı aydınlığın tohumuyla meşale yakacaktı ve bu karanlıktan yaralarıyla beraber kurtulacaktı.

(Yalı Çapkını dizisinden esinlenilmiştir.)