TAN vaktinde HİLAL

Sırtımda eski bir gitarım
Uçmaya hazır kanatlarım
Kararmış gökyüzü beni de aldı bak içine
Ben bugün gidiyorum

Söylediğim şarkının günler sonra acılarıma ortak olduğunu etrafımda olan boş şişelerden anlamıştım.Uçmaya hazırdı kanatlarım,
Kararmıştı gökyüzü ve ben bugün gidiyordum.Kaçıncı olduğunu bilmediğim şişemi önümdeki uçsuz bucaksız maviliğe armağan etmek için kaldırdım.

"Karanlıktan benide al mavi,derinliklerinde kurtar beni."

İndirecektim ki elim boşta kaldı.Yanıma biri yaklaşmıştı ve ben şişemi elimden alana kadar fark etmemiştim.

"Sen kimsin ya hem şişemi neden elimden alıyorsun."

Sarhoşluğun verdiği yarı baygın bir halde olduğum için konuşmak bile çok zor geliyordu.

"Kim olduğumun bir önemi mi var bu durumda."

Ne konuştuğumun farkında bile olmayarak devam ettim.

"Ya şişemi versene git burdan burası benim yerim.Hem kimsin sen diyorum ne işin var burda."

"Gel hadi gidiyoruz."

"Pardon gel hadi gidiyoruz derken.Sen kim oluyorsun da beni kaçırıyorsun."

"Kaçırmak mı?Gelmen için sürüklemiyorum seni."

Sevimsiz bir bakış atıp elindekine baktım şişemi
alıcaktım yılmaya hiç niyetim yoktu zorda olsa yalpalayarak ayağa kalktım ve düz durmaya çalıştım.Elimi kaldırıp tehdit eder bir edayla konuşmaya başladım."

"Sen benim kim olduğumu biliyor musun?"

"Biliyorum Hilal Vera Kutlu."

Artık ayakta durucak halim yoktu kendimi mavinin derinliklerine bırakıp kurtulacaktım.Ellerimi zorda olsa açtım kendimi geriye doğru bıraktım belimde hissettiğim elle gözlerimi araladım ben kurtulmamıştım,kaybolmuştum.

"Kimsin sen?"

"Evlenmeyi kabul ettiğin adam."