Bazı insanlar doğuştan mutsuzdur, bazıları ise mutsuz olmaya zorlanır. Hayatın başlarına dayadığı silaha boyun eğer ve tüm güzel şeylerden soyutlanarak siyaha bürünür. Bilirsiniz, siyaha dünyanın en güzel rengini de verseniz, siyah yine de tüm o güzel rengi içine hapseder, kendiyle beraber onu da soyutlanmaya zorlar. Siyah halinden memnun da değildir, siyah halinden şikayetçi de değildir. Siyah... Siyah sadece vardır işte. Gökkuşaklarıysa daima güzellik yayar etrafa, parlak renklerini üstüne giyinir ve dünyaya renklerini saçar. Bu işin normalidir, düzen böyle işler durur. Fakat bu düzen sadece güzeller güzeli gökkuşağı, siyaha kendinden bir yer vermeyi teklif edene kadar devam eder.