Yürüyen Ölüler

O gün kabus görmüş gibi kalkmıştım yatağımdan. Dışarıdan çığlık sesleri geliyordu
Hemen cama koştum. İnsanlar kaçışiyor peşlerinde yüzleri kandan belli olmayan zombimsi yaratıklar onları yemeye çalışıyordu.
Bir an ürperdim. Hemen kapıya koştum ve açtım elime evde uzun süredir yatağın altında tozlanmaya mahkum olan tabancamı aldım.
Içi doluydu. Merdiven aralığından korkunç sesler geliyordu şarjorü çektim. Bir ölü alt kattaki komşumuz olan Steveni yemek üzereydi.
Hemem silahımı ölünün üzerine doğrulttum ve tetiği çektim. Kafası parçalanmıştı, Steven yaşıyordu ve şaşkındı.

O ordudan ayrılmış bir yüzbaşıydı ben ise bir veteriner evinde birçok silah olmalıydı.
Bu arada evimde uyuyan Alman kurdu cinsi köpeğimi unutmuştum.
Hemen adıyla seslendim.
- Ares buraya gel
Hemen geldi. Bu arada Steven silahları almıştı. Buradan çıkmaliydik. Apartmandan ayrıldık . Etraf cehenneme dönmüştü.
Biz etrafa bakınırken yüzlerce ölü peşimize takılmıştı. Hemen arabama bindik. Ve şehir dışına çıkmıştık.