Erteleme gözyaşlarını,bırak süzülsün yanaklarından süzülesi varken. Gül bazen içinden geldiğinde gülmek. Sev işte sonra yara aldığını bilmeden yada öğrenmeden acıları. Değer ver çokça yitip gideceğini görmeden. Güneşin doğuşunu önemse mesela gözlerin hala görüyorken. Dudaklarında tebessümle dolaşırken gecenin bir vakti sokaklarda,mırıldan şarkılarını. Tüylerini ürperten rüzgar içine işlediğinde sebepsizce gökyüzüne bak,tamda oralarda bir yerlerde işte umut;karanlığa usulca yenilen,her sabah yeniden doğan...All Rights Reserved
1 part