-Unut diyor bana , Nefes alma der gibi.
-Nefes almak , Şişmiş içime oksijen fazlalığından başka bir şey ifade etmiyor artık benim için...
-Bir gün nefes almaktan vazgeçmek umuduyla.
-Unut diyemem , Yokluğuna alışamazsın...
-Anlamsız bir kimsesizliğin içinde , Anlam aramanın çaresizliğine düşecek kadar da düşkün olmadı yüreğim...
-Herkes aynı anda geceyi yaşar , Ama herkesin karanlığı farklıdır...
Umut'un her gece usanmadan not defterine aktardığı , yazdıkça içini döktüğü , belki de sayfalarında bir satır bile almayan ama gerçekten içinin yana yana yazdığı bir araya getirilmiş bir kaç sözcüğün cümlelere dönüşmüş hali...