-Unut diyor bana , Nefes alma der gibi. -Nefes almak , Şişmiş içime oksijen fazlalığından başka bir şey ifade etmiyor artık benim için... -Bir gün nefes almaktan vazgeçmek umuduyla. -Unut diyemem , Yokluğuna alışamazsın... -Anlamsız bir kimsesizliğin içinde , Anlam aramanın çaresizliğine düşecek kadar da düşkün olmadı yüreğim... -Herkes aynı anda geceyi yaşar , Ama herkesin karanlığı farklıdır... Umut'un her gece usanmadan not defterine aktardığı , yazdıkça içini döktüğü , belki de sayfalarında bir satır bile almayan ama gerçekten içinin yana yana yazdığı bir araya getirilmiş bir kaç sözcüğün cümlelere dönüşmüş hali...