Dark Streets | Taekook

Sokak lambası altında kaybettim yolumu. Rüzgarın keskin soğuğuna inat elimi saran kendi gibi güzel olan eli, kayboluşun bir lütuf olduğunu gösterdi. Bir melodi duyuldu ıssız sokakta. Gözleri gözlerimde, elleri ellerimdeydi. Sallandık yavaşça. Elinin elime ne kadar yakıştığından bile belliydi bana ait olduğu, ona ait olduğum. Yaklaştı, yaklaştım. Yanağını yanağımda hissettiğimde benim için kesilmişti buz gibi esen keskin rüzgar. Tanrı şahit sesimi kesmem şartıyla sonsuza kadar böyle durabileceğimi söyleseler hiçbir kuvvet alamazdı ağzımdan tek bir kelime.