AZEL

Uzun yıllar öncesinde tanrı cennette bir melek yarattı, melek büyüdü ve güzeller güzeli bir genç kız oldu. Görkemli kanatları ve başındaki halesiyle adeta bir tanrıçaydı. Diğer tüm melekler onun emrine amade olur, ağızından tek bir kelime dökülmesine gerek kalmadan düşlediği şeyler karşısında beliriverirdi.

Yıllar geçti, melek güzelliğinden hiçbir şey kaybetmedi fakat artık burada olmak onu eskisi kadar mutlu etmiyordu. İçinde bir merak filizlendi ve tanrıya yeryüzüne inmek istediğini söyledi. Tanrı ona yeryüzünü iyisiyle kötüsüyle bir bir gösterdi. Bu meleğin yeryüzüne inerse zarar göreceğini ve insanoğlunun ona musallat olacağını biliyordu.

Cennetin dışında, yeryüzünün çok daha aşağılarında, yerin yedi kat altında birisi daha vardı. Azazil, yani İblis ya da Şeytan. İnsanoğlu ona bir çok isim vermişti fakat bunlar onun için önemsizdi. O cennetten kovulduktan sonra ona verilen görevin hakkını vermeye çalışıyordu ve bunu en iyi yapabileceği an yaklaşmıştı.

Tanrı yarattığı her varlığın içini bilirdi; Meleğin de biliyordu, Azazil'in de... Bu yüzden meleği cennetteki köşkünde bir uykuya yatardı tanrı ve ruhundan küçük bir parçayı yeryüzünde bir ceninin içine koydu. Cenin büyüdü fakat melek bir daha uyanmadı...

Kopyalanması ya da çalınması durumunda hukuki işlem başlatılacaktır.