"Sana neden hep kış güneşi dediğimi merak ettin mi? Beklenmediğin bir anda çıkıp kendine bağlayıp,sonra gitmek. Ben bunun anlamını böyle bilmezdim. Sana kış güneşi derdim çünkü o soğuk tren istasyonunda eylül ayında da olsak buz gibi hissettiğim zaman güneş açtın hayatımda. Çocukken düşünürdüm; Belki de güneş,o güldüğü için doğuyordu. Öyle de oluyor, şimdi sen beni bırakırsan kalbime ne olacağını düşündün mü? Biliyorum,sana kardeşim dedim ama kalbim beni dinlemiyor, canımın içi. Seni her gördüğünde hızlanmaya devam ediyor,devam edecek. Sen bir mola değilsin,sen benim bitiş çizgimsin,senden sonrası yok. Beni bırakma, canımın içi,seni zorlayamam ama sensiz zorlanırım."