YASEME

Karadeniz'di bu,aldığını götürür, bir daha geri vermezdi.
Çocukken dalgalar tatlı pembe toka'mı almış, geri vermemişti. O zaman ne kadar üzüldüğümü bir ben bir babam bilirdi.

Benim babam herşeyi bilirdi.
Aşk babamdı.
Ona her baktığımda gözlerindeki aşkı görür, nazlı nazlı cilve yapar dururdum.

Ta ki o bakışlar ölü olana kadar ki.
Ta ki o bakışları karşımdaki adamda görene kadar ki.

Lahza ÇORUHLU hayatıma seneler sonra tekrar gelip, yine beni yıkan adamdı. Bu laz herifi yeniden ne yapacaktı bana?

Bana şimdi aşk dolu gözlerle bakan bu adam ne zaman ölü bir gözden ibaret olacaktı?

Ne zaman,her gece onun cesediyle uyumaya başlayacaktım?

Tıpkı babam gibi...