''Umudunu mu kaybettin?'' Sesi fısıltı halindeydi, fakat onun bir fısıltısı bile benim için bütün sesleri bastırmaya yeterdi. ''Kaybetmedim, kendimi kaybettim. Bulduğumu sandığım anda kendimi kaybettim.'' Sesim titrek çıkmıştı. Onun yanında kendimi korunmasız hissediyordum ama ondan korkmuyordum. ''Buradasın, benimlesin.'' ''Buna inanmaya ihtiyacım var.'' Elinin tutuşu incitmekten korkar gibiydi. Nefesi yüzümdeydi. ''Buradayım, seninleyim.'' ***All Rights Reserved