Kral Uzaylı ve Kraliçe Dengesiz

Barıştık mı diye sanırım bininci kez sordu uzaylı.Başımı eğdim ve gülmemi tuttum.Sen kaşındın dedi.Yüzüne boş boş baktıktan sonra ani bi hareketle Beni sırtına aldı.Napıyor lan bu çocuk beli kırılcak.Sırtına yumruklar atsam da durmadı ve beni kıyafetlerimle iskeleden denize attı. Ardından kendisi de atladı,bir saattir tuttuğum kahkahamı bıraktım ve ona baktım,aynı haldeydik.Gerçekten komik görünüyordu ,saçları inek yalamış gibiydi Bana yaklaştı,burunlarımız değecek kadar yakındı.Salak anılarımıza bir tane daha eklenmişti. "Özür dilerim" dedi gülerek."Beni affettin mi?" Ona kocaman sarıldım,"Seninle kavga etmek de güzeldi ama sarılmayı tercih ederim"dedi.Gülümsedim onunla her şey güzeldi ki zaten.Sanki duygularımı okumuş gibi "Seni seviyorum Dengesiz" dedi.Gülümsedim,onu kaybetmek en korkucağım şeydi ve sanırım bu kez eşiğinden dönmüştüm.Yüzüne daha çok yaklaştım."Seni seviyorum uzaylı"