ورد

ضربني بالقلم قدام كل المعازيم و مسكني من شعري جامد و لسه هيكمل عليا
جه اخوه بسرعه و بعده عني ...
وقفت و انا مصدومه مش عارفه ليه عمل كده نظارات شماته من كل الناس و أولهم أمه و أخته
دموعي كانت بتنزل من الصدمه مش مستوعبه مش ده محمد اللي حبيته ليه عمل كده ليه

لقيت اختي بتهديني و تقولي معلش ضغط اليوم
كان بيبصلي بعصبية و لو كان اخوه مش ماسكه في الوقت ده كان زمانه نازل فيا ضرب محستش بنفسي غير وانا بزق اختي و ببعد عنها ... كان الكل قاعد

قومت اجري اجري اجري بعيد اوي ماما و الكل بيجري ورايا
دلوقتي اللوم بقى عليا سامعه ناس كتير بتقول كلام بايخ
مكنش ينفع اقعد بعد اللي حصل ده ضربني بالقلم و لسه حتي مكتبناش الكتاب