Soğuk

Gözlerimi ondan ayırmadım. Sağanak yağmur ben buradayım diye bağırırken biz ise Öylece duruyorduk. Soğuk havada yanan tek bir lamba sadece bir metre kadar alanı aydınlatıyordu. Kollarım ile gövdemi sardım. Kıvanç ani bir hareketle sarıldı. Bende ona sarıldım. Hep böyle kalalım dünya sadece bizim için dönsün istedim. Ama olmadı. Her güzelliğin bir sonu var derler. Bizim sonumuz da buydu. Buraya vedalaşmak için gelmiştik. Kollarını benden ayırdığında gözlerinin dolduğunu gördüm. Biri bana bir gün Kıvanç'ı ağlıyorken göreceksin deseydi ona gülüp geçerdim. Ama şimdi... Tek kelime bile etmeden dudaklarıma yapıştı. İlk öpücüğümü şu an verdiğimi söylemiş miydim? Bir anda geri çekildi. Göz yaşları yağmurla karışırken bende ağlamaya başladım. Kısık bir ses ile:
-Lütfen ağlama..... Ben sana kıyamam. Göz yaşlarımı usulca sildi. Yağmur ise şiddetini arttırmıştı.
-Beni lütfen unutma. Başımı salladım.
-Asla. Koşarak motosikletine bindi. O buradan uzaklaşırken hissettiğim tek şey vardı.. Soğuk