KIŞ GÜNEŞİM

Beni tanıyor musunuz bilmiyorum.Aranızda tanıyanlar olabilir.Ama tanımayanların artık tanıyacağına eminim.Çünkü ben O'nunla var oldum.Beni onunla tanıdınız.
Ben..Ayaz Soysal.Buz Adam...Ve tam şu an da karşımda gözlerini bana dikmiş bakarken eridiğimi hissediyorum. Buzlarım bir cam misali parçalanırken elimden gelen tek şey izlemekti.Savunmasızdım.Ben..Ayaz Soysal.Savunmasızdım.Ve o kızın elinde silah yoktu.
Nereden geldiğini bilmediğim sıcaklık beni kavururken eriyordum. Ve her zerrem ona akıyordu.Her bir damlam onun yüreğini soğuturken ben ısınıyordum.
O benim içimdeki ateşti belki de ve ben nereye gidersem gideyim sönmeyecekti.
Ben Şubat çocuğuyum.Ve o benim Şubat sıcaklığımdı.O benim Cemre'mdi.Sadece benim..Ve öyle de kalacaktı.
Bu hikaye bir orta kantin hikayesinden fazlası.Bu bir C.A hikayesi..