Şansa ne kadar inanırız? Bizi bir noktaya ulaştırana kadar değil mi? Bir kitapta okumuştum, hâlbuki bizi şans değil kader kontrol edermiş, bense kadere değil beni bu noktaya ulaştıran şansıma inandım. En başında beni aşkla buluşturan şansa, beni hakettiğim hayata kavuşturan şansa, bana acı çektiren ama direnme ve savaşma gücü veren şansa inandım. Herkes ikinci bir şansı hak eder, ama bir tek hayatın ikinci bir şansı yoktur, o yüzden bizi sürekli aklımız ve kalbimizden vurur...
Vampirler de açtır ama kana değil, sevgiye...
Bu kitapta geçen kişi ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür. Gerçek kişi ve kurumlarla ilgisi yoktur...
Geceden nefret etmemin sebebi buydu belki.
Kabuslar...
Uykularımı işgal eden, bir zehir gibi acı çektiren kabuslardı.
Gecenin siyahlığına olan aşkımı engelleyen de buydu.
Gündüzün maviliğine olan aşkımı alevlendiren de buydu.
Kabuslar hayatımı ele geçirmiş sayılırdı. Her gece gördüğüm, hiçbir anlam barındırmayan ancak gerçek bir yaşamdan kesitler alınmış gibi duran kabuslar.
Ne anlama geldiği hakkında hiçbir fikrim yoktu.
Hayatımda hiç görmediğim kişiler sebepsizce rüyalarıma girip gecelerimi mahvediyorlardı.
Peki ya rüyamdaki kişileri aslında tanıyorsam?
***
Yalanlar üzerine kurulu bir aile...
❇
~ Ancak bir beden öldüğü zaman bir bebek anne karnına düşer.~
'Büyü yapabilen bir vampir mi?'
***
Vampir kategorisinde#2
Bir Vampirden Hamileyim! -2-
*Bu kitabı okumak için Bir Vampirden Hamileyim'in okunmasına gerek yoktur. Sadece yorumlar kafa karışıklığı yaratabilir. İlk kitabı okumayanların yorumlara bakmadan okuması önerilir:)*