Mylen: happy birthday angie *wide smiles with hug*
angie: thank's mylen*short smiles*
mylen:oh, bakit ang sad ng face mo, dapat masaya ka!
Angie: *silent*
mylen: uy?
Angie:*started to crying*
mylen: oh, angie bakit may problema, ano sabihin mo baka makatulong ako angie*hug angie*
angie: *still crying*
mylen: tama na, wag kana umiyak, sabihin mo may problema?*worried tone*
angie: *hug mylen *
mylen: andito lang ako, promise hinding hindi kita iiwan*smiles*
Hinatid na ni mylen c angie sa kanilang bahay, hindi umalis c mylen sa tabi ni angie binantayan nya ito hanggang maging ok ito
angie: salamat mylen, dahil hindi mo ako iniwan*short smiles*
mylen: andito lang ako hinding hindi kita iiwan hanggang hindi kapa nagiging ok!
Kumosta na pakiramdam mo ok na ba?
Angie:*tumango na lng ito*
mylen:*huminga ng malalim*
hanggang nakatulog na lang si angie ng mahimbing sa mga yakap ni mylen, at unti unti na rin nakatulog si mylen
nang magising si mylen tiningnan agad nya ito, nagulat na lang ito ng makita sa tabi nya ito agad ng tumayo c mylen para hanapin c angie dahil sobrang nag-aalala ito kay angie, pakiramdam nito na may malaking problema ito na ayaw lang sabihin sa kanya
agad na hinanap nito si angie kong saang saan sulok ng bahay piro wala ito, kaya nagsimula itong kabhan ng hindi ito makita, kaya kinuha na nito ang kanyang cellphone at tinawagan nya ito ng may marinig nito ang ang ingay ng cellphone binuksan nito ang kwarto at andun ang cp ni angie! Nanghina si mylen sobrang alala na talaga ito kay angie, sinubokan nitong puntahan kong saan saan wala ito