Yanık Sayfalara İşlenmiş Şiirler

Bir şiirdi benim gözümde; âşıkların ölümü.
Ezbere bilirdim her kelimesini fakat
farklı hissettirirdi her okuyuşumda.
Ve budur merakımı uyandıran; veda ve hıçkırık ile mi noktalayacaktı kendini,
yoksa kalplerimiz birer ulu meşale mi olacaktı sayfanın sonunda.

Ulu meşale olursa kalplerimiz, yakar mıydı bu özenle işlenmiş şiiri;
ya da bana hayat veren dudaklarıyla alır mıydı canını şehvetle tutuşan o alevin?
Yaşam nefesi, olur muydu sonu her şeyin?
Sorum da, sorunum da buradaydı.
İster maişet, ister son ver bana aşk ve acı
dolu dudaklarınla.