Astrace and Psalm had been inseparable since their teenage years. Magkasama sila sa halos lahat ng mga mahahalagang pangyayari sa buhay ng isa't-isa. Lalo nila'ng minahal ang isa't-isa sa paglipas ng panahon at para ba'ng wala nang makakapag pahiwalay sa kanila. However, as time passed, the spark that once ignited their love began to flicker. Tila ba nasanay na sila sa presensiya ng isa't-isa na akala ng dalawa'y sapat na habang tumatanda sila. Psalm found himself gradually falling out of love with Astrace, pero ni hindi niya kaya'ng maamin ito- kahit sa sarili niya. Ayaw niya'ng masaktan ang babae'ng alam niya'ng minahal niya ng sobra, pero mas lalo'ng lumalala ang pagkawala ng pagmamahal niya dito habang dumadaan ang panahon.