Bana Hayatı Öğret/ +18

Not: Bu kitap yetişkin içerik barındırmaktadır.

Birinci adım... İkinci adım... Üçüncü adım... Ve güm!
Sırtım duvarla birleştiğinde korku dolu gözlerle ona bakıyordum. İki yanımda duran ellerimi tek elinde birleştirip kafamın üzerinde duvara sabitlediğinde kaçacak yerimin kalmadığını anlamıştım. Onun bir eli şu an duvarda benim ellerimi tutuyordu. Diğer eliyle belimi sımsıkı dolamıştı. Tişörtümün açıkta bıraktığı karnımda bir soğukluk hissedince aşağı bakmamla Özgür'ün belindeki silahla göz göze gelmem bir olmuştu.
Bu yaptığı hareketin silahını göstermek için yaptığını fark edince ben de ondan geri kalmadım ve "Senin o otur kalk emirlerine uyacağımı sanıyorsan yanılıyorsun Özgür. Şirketinde herkese emir yağdırmaya alışmış olabilirsin ama gerçek hayat böyle işlemiyor." diye bir hatırlatmada bulundum ona.
Derin ve bir o kadar da korkutucu bir nefes aldı. "Burada kalış süren uzayacak gibi görünüyor Güneş. Odana alışmana bak." dedi ve ellerimi bırakarak üst kat merdivenlerine yöneldi. Belimden ayrılan eli yüzünden boşluğa düşmüş gibi hissediyordum.
Tam birinci basamağa ayağını atmışken birden sanki bir şeyi söylemeyi unutmuş gibi arkasını döndü ve gözlerimiz birleşti. Takımının üzerine tam oturan ve gereksiz pahalı ceketini benimle göz temasını ayırmadan düzeltti ve "Unutma, burada yaptıkların yalnızca senin hayatını etkilemeyecek." dedi.
"Madem beni tehdit ediyorsun, en azından neyle tehdit ettiğini de söylemen gerekmez mi?" dedim tek kaşımı kaldırarak.
"Sana son defa söylüyorum Güneş. Bir daha tekrar etmeyeceğim. Zamanı geldiğinde her şey açıklığa kavuşacak. Tabii benim adaletimle. O zamana kadar kafanı kullanıp benim dediklerimi yapman senin lehine olur."