Nerede olduğundan habersiz yürüyordu.Korkmuştu belli.Adeta ıssız sokaklar üstüne geliyordu.Başını yerden kaldırdığında tek gördüğü karanlık oldu.Eve vardığında saat 05:30 'a geliyordu.Susmak bilmeyen telefonunu kapatıp duşa girdi.Ağlamaktan gözleri şişmişti.En son ona ''senden nefret ediyorum.''dediğini hatırlıyordu.Ilık sütünü içip uyudu. ... Sabah saatin çalmasıyla kalktı.Okula gitmek için hazırlanmaya başladı.Aslında okula gitmek istemiyordu.Sevgilisi onu en yakın arkadaşıyla aldatırken yakalanmıştı.Evde ağlamak istiyor ve kimseyi görmek istemiyordu.Ama evde kalmayı değil,okula gitmeyi tercih etti.Çantasına birkaç kitap ve kalem koyduktan sonra evden ayrıldı. ... Okula vardığında olayı bilen bilmeyen herkes üstüne geliyor ve onu suçluyorlardı.Hayatında hiç bu kadar ezilmemişti.Hiç bu kadar suçlu duruma düşmemişti.Suçlu olmasının nedeni 11 senelik arkadaşına çok güvenmesi miydi?Ona her şeyini şüphesiz anlatması mıydı?Koridorlarda korkar adımlarla ilerledi.Sınıfın önüne gelince durdu.Acaba sevgilisi Burak ve en yakın arkadaşı Melek gelmiş miydi?Kendine güvenerek sınıfa girdi.Sevgilisi gelmişti fakat Melek utancından okula gelememişti.En arka sıraya oturarak sessizce bir şeyler yırtmaya başladı.Burak ile çekildikleri fotoğrafı yırtıyordu.Yırtarken biraz çekiniyordu.Çünkü hala onu çok seviyordu.Kendisini aldatmasını kabullenemiyordu.Ayça ile beraberken öyle güzel gülüyordu ki inanmıştı kendisini sevdiğine.Yanlış anlaşılma olduğunu dile getirmeye çalışan Burak her şeyi mahvediyordu.Ayça okuldan çıktı. 1.Bölüm sonu.Yazmaya devam ediyorum takipte kalın.İyi okumalar.