~Sessiz çığlıklarınında boğulan bir kız, küçük bir kız.
Hayır!!
Kitabımın karakteri değil, bu kız benim, bu kitabı yazan kızın sessiz çığlıkları.
Sesiz çığlıklarınında boğulan birinin hayal dünyasında ki yaşattığı küçük bir hikaye.
Nefesimin kesildiği anda nefes olan kitabıma hoş geldiniz.
İlk kitabımdı, ilk heyecan ilk sevincimdi, oldukça hatalarım oldu, betimleme yetmedi ama pes etmedim bana destek olanlarla vazgeçmedim devam ettim hala daha hatalarım olduğunun farkındayım ama ben bunları gizlemiyorum, aksine hatalarımı açıkça belirtip düzeltmeye çalışıyorum. Çünkü hedeflerim var ve ben bunları başarmak için çabalamam gerek.
Yazarınızı tanıdığınız göre kitaba geçebiliriz.
"Acıların bedenine vurduğu sert darbeler karşısında dimdik ayakta duran bir kızın hikayesi."
"RAVZA NUR CEVHEROĞULU'NUN HİKAYESİ."
"Hastanede başkasının kendi hayatı için hayatının çalınmasıyla başladı herşey, başkalarının mutluluğu için o küçük kızı ebedi mutsuzluğa hapsolmuştu, hastaneden anne kokusu almadan annesinden koparıldı, bulduğuyla hayatına devam ederken ailesi bildiği kişileri 4 yaşında kaybedip yurt köşelerine mahkum oldu ama ona bu hikayede en büyük hediyesi ailem dediği abisi Rüzgar ve unutmasın rağmen hayatında olan Ateş oldu. Yıllar acılarla geçti Rüzgar kardeşinin acısını özgürce sararken Ateş ise uzaktan Rüzgarın özgür olmasını sağladı. Yıllar geçti herşey bitti mutluyum dediği anda bilmediği bir anda 17 yaşında öldü bildiği ailesinin ölmediğini, ailesi olduğunu öğrendi ama ailesi onu nasıl karşıladı?? "
Detaylar kitapta saklı, heyecan, mizah, dramın olduğu bu kitapta saklı.
Var mısınız Nefesim olan kitabımda benim yoldaşım olmaya??
☘14.06.2023☘
☯☯☯☯☯☯☯☯
Onlar Fetih Tim'iydi ve artık bende bu tim'in içerisindeydim. Bu, öylesine toplanmış bir tim değildi.
Gözlerimi açtığımda bir tekme daha yedim karnıma. Daha sonra bir tekme daha. Kan gelmeye başladı ağzımdan. Fetih Tim'inin bulunduğu odanın ortasına fırlattılar beni. Sağ bacağımın üzerine düştüğüm an acıyla inledim. Bulunduğumuz deponun kapısını kapattıklarında biraz olsun mantıklı düşünmek için zaman elde etmiştim. Fetih Timi duvara tutunan demirlerin sonunda bulunan kelepçelere bağlıydılar. Korku ve şaşkınlık ile bana baktıklarını farkettim. Onlar hala benim kim olduğumu bilmiyorlardı...