Szept Przeznaczenia

Kim wtedy byłam? Nic nie znaczącą zabawką w rękach losu. Z każdym dniem coraz bardziej zawiłym supłem, którego nie dało się rozwiązać. Jedynym wyjściem było go wyciąć. Ale czy ja chciałam być wycięta z tego wszystkiego? Z życia, w którym działo się tyle złego? Być może. Ale najpierw to zło chcę naprawić.

Dlaczego ja? Dlaczego to akurat musiałem być ja? Czy to przeznaczenie szeptało do mnie kusząc do tego wszystkiego? Do całego zła, ciemności w której byłem od dziecka? Czekam, na płomień...Chociażby iskrę która pozwoli mi zapłonąć, niezatracić się do reszty w tym piekle. Ale czy piekła nie stworzył upadły anioł? Czy nie był jego panem? Czy nim byłem? Kimś kto sprzeciwił się Bogu? Nie. Ja walczyłem z tym mrokiem. Tyle że cały czas opadałem z sił...