"Zeynep.." Diyerek baktı adam sevdiği kadının gözlerinin en dibine.
"Gökhan.." Diye karşılık verdi sevdiği adamın gözlerinin en dibine bakarak Zeynep.
"Seni çok ama çok seviyorum." Yine ılık,yine aşık ve biraz da mahcubiyetli bir ses fısıltı halinde terketmişti dudaklarını.
"Seni çok ama çok seviyorum." Susması,dahasını söylememesi için sarıldı sevdiği adamın boynuna aşık kadın. Sanki onu bir daha hiç göremeyecekmiş gibi,kokusunu bir daha içine çekemeyecekmiş gibi can havliyle sarıldı...
------------------------------
"Kerem!"
"Dede!" Yürekten bir seslenişle haykırdı genç adam. Sesi her ne kadar kısık çıksa da.
"Aslan torunum benim!" Yine dolmuştu Kerem'in tonton dedesi. Yaşlar boncuk boncuk dizilip akıyordu yanaklarına doğru..
"Çok özledim seni dede. Çok!" Acının,özlemin en demli desenleri çizili suratını hafif tebessüme çevirerek. Daha fazla dayanamadı ve kollarını buluşturdu,yıllardır buluşturmak istediği bedenle..
---------------------
YILLAR ÖNCE TORUNUNA GÖNÜL KOYUP BIRAKIP GİDEN BİR DEDENİN YILLAR SONRAKİ TEKLİFİ. SEVDİĞİ ADAMDAN BAŞKA BİR ADAMI DÜŞÜNEMEYEN , BABASINI ARAMAYA KONULMUŞ BİR KADIN. VE GÖZLERİNİN HER SANTİMETREKARESİNE KİN,NEFRET SIĞMIŞ BİR ADAM.
KLİŞELERDEN UZAK,DUYGUYA AÇIK DAVETİYE SUNAN BİR HİKAYE.. 'BİZE NASIL KIYDINIZ?'