'Yalnız beyefendi bana ekmek kalmayacak hepsini doldurdunuz poşete. Biz ne yiyeceğiz taş mı kemirelim sabah sabah? Çekilin de ben de alayım.' deyip onu kolumla kenara itmeye çalıştım ama ne mümkün adam yerinden kıpırdamıyor beton mübarek. Ben onu itemeyince o daha fazla gülmeye başladı. Ne güzel gülüyorsun sen öyle ana gurbannn. Böyle bir tanışma olmasa daha güzel bir şeyler yaşayabilirdik seninle hayatım ama şu an karnım aç ve bu benim için daha önemli.' Dostlar acemiyim. Bazı hatalardan dolayı şimdiden özür dilerim. Bölümler gelmeye devam edecek, lütfen destek olun🥹All Rights Reserved