SON KURŞUN

''Efendim bu hiçbir hükümde geçerli değil.''
Adama en sert bakışlarımla döndüm. ''Siz madem bunu sağlamayacaksanız neden burdasınız!''
Adam hafifçe yutkunarak ''Farklı bir yolla halletmemiz lazım ama karşılaştığım tek ve ilk vaka. Eksilerini ve artılarını bilmediğimiz bir şeyle savaşamayız!''
''Sana bildiğim tek ipucunu versem durum analizi yapabilirmisin?'' dedim hafifçe kısılan sesimle.
Adam şaşkınlıkla bana bakıyordu. ''Her bilgi ona biraz daha yaklaşabileceğimiz anlamına gelir. Söylediğiniz bilginin büyüklüğüyle alakalı pekala yapabilirim.''

Adamın arkasında kalan, zifiri karanlık odayı aydınlatan ve duvara mavi bir renkle yansıtılan ekrana döndü bakışlarım. Şu zamana kadar ulaşılan bilgiler yazan, kurbanların resimleri olan ve hedefe, yani lacivert gözlere bakmaya devam ederek; '' Onu yakalayabilmemizin tek bir yolu var. En azından bildiğim tek yol...''

Adam beni merakla dinliyordu. Ama ben gözlerimi ekrandaki lacivertlerde tutmaya devam ettim. ''onu yanıma çekmem ve öldürmem için....'' sertçe yutkundum.

''Aşık olmam lazım.''

Sonum olacaktı. Biliyordum. Bile bile seviyordum. Bunun sonunda belki pişman olacaktı. Belki mutlu olacaktı. Belki yıkılacaktı. Ama bildiğim tek bir şey vardı.

İkimiz için de son yakındı.

Tüm Hakları Saklıdır.
Almak, kopyalamak, alıntı yaparak kendisininmiş gibi göstermek... ve benzer durumlarda yasal yollara başvurulacaktır.