Karanlığa Doğan Güneş

"Sen kimsin ki sen onun neyisin ben onun öz abisiyim sen kimsin?! diye bağırdı. Sesi çok gürdü bu ses tonu beni korkutmaya yetti ama kararlıydım asla abimi ezdirmeyecektim. Abimle karşı karşıya duruyorlardı. Tam elini kaldırmış abime vuracaktı ki hemen abimin önüne geçtim. Gözlerimi kapattım ve 'O benim abim sen kimsin?!' diye bağırıp gelecek darbeyi beklemeye başladım. Ama o an beni şaşırtan birşey oldu. Yüzüme yumruk inmedi onun yerine saçlarımı okşayan bir el hissettim. Gözlerimi açtığımda bana dolu gözleriyle bakan öz abimi gördüm. Kırgın bakıyordu gözleri kızgın bakıyordu. Gözünden yaş düşmeden arkasını dönüp gitti. Olduğum yerde kalakaldım.