"Gece"dedi uzaktan gelen bir ses
"Efendim "demek istedim , ama diyemedim.
Ayırdım gözlerimi duvardan çevirdim yüzümü ona taraf ,
O , gelmişti..
Gözlerimiz kesişti . Öylece durup bir birimizi izliyorduk . Ne o konuşuyordu ne de ben.
Konuşmak geliyordu içimden.. konuşamıyordum. Yaşadığım travma etkilemişti tüm bedenimi, ruhumu. Dilim tutulmuştu sanki konuşamıyordum.
Ama o kadar isterdim ki ", ARAS KURTAR BENİ , YANINA AL , KORKUYORUM, ÇOK KORKUYORUM. ATEŞE VERDİLER BENİ, YANIYORUM ARAS. GÖTÜR BENİ BURDAN" diyerek çığlık atayım.
Ama yine yapamadım, YAPMADIMM...
Geçen yıllar yaşanılan her şeyi unutturur muydu?
Akan giden zaman, aradan geçen onca gün birbirini seven iki kişinin içindeki aşkı bitirir miydi?
Ya iki taraftan biri mezara girse, hiç kavuşamayacağını bile bile bir insan bir insanı sevmeye, beklemeye devam eder miydi?
Aşk gerçekten bütün engelleri aşar mıydı?
Asker & Savcı kurgusudur.
Kapak ve içerik şahsıma aittir.