Bir donmuş gölün, donmuş kalplerden çıkmış iki gence ne kadar yardımı olabilir ki, değil mi? Belki de benzer kaderler paylaşan bu iki kişiyi bir araya getirebilir.. Jisung kaçmak istiyordu..Hayatın bütün zorlu sınavlarından ve haketmediği her şeyden.. Minho ise annesinin ona öğrettiği şeyleri yaşatmak istiyordu.. Jisung için bir antidepresandı buz pateni, kış mevsimi onun güvenli bölgesiydi.. Minho için ise hem annesinin ona bıraktığı huzurlu bir miras, hem de babasından kaçmak için gittiği bir sığınaktı.. Ve hayat, daha fazla bu tesadüfe katlanamayıp adımını attı.. ~~~ "O zaman tek Aptal Sarışının ben miyim?" dedi sırıtarak "Bununla gurur duymamalısın" dedim sırıtmasına aynı şekilde karşılık vererek. ~~~