Uyuşturucu bağımlısı bir ailenin tek çocuğu olan Pare, içindeki sisten kurtulup, Demir Güçlügüren ile kendi benliğini bulma savaşı.
.
.
.
İçimde bir çocuk var, koşup oynayan. Yere düşüp yaralansa bile umursamadan oynamaya devam eden. Ama içimde bir sis var. Göz gözü görmeyen, karanlık, dumanlı bir sis. İçimdeki çocuk bu denklemde kafası karışarak girmiş sisli sokağa. Bu sisli sokakta yürürken her bir adımında büyümek zorunda kalmış. Büyümüş artık o sisli sokakta. Çekmiş kapüşonunu başına, kulağında müzikle eğmiş başını. O sisin içinde her yağmur yağdığında ıslanan, her şimşek çaktığında çarpılan birine dönüşmüş. Bir süre sonra içinde olduğu sise alışmış. Orada yaşamayı öğrenmiş. Sisine gülmeyi öğretmiş ama gülerken sisiyle beraber kendisini daha çok ağlatmış. Daha çok şimşek çaktırmış içinde ama artık gülümseyebiliyormuş...