1 part Complete Μια σιωπηλή κραυγή αγωνίας για το μέλλον.
Σε μια ασφυκτική μεγαλούπολη, ένα πανάρχαιο δέντρο άντεχε για αιώνες. Ήταν ο φύλακας του οξυγόνου, η πηγή της ζωής, ένα καταφύγιο γαλήνης.
Η ασυγκριτη μόλυνση, όμως, γονάτισε τον γίγαντα. Η πόλη ασφυκτιούσε, πνιγμένη στην ατμόσφαιρα ασφυξίας.
Και τότε, η καταστροφή.
Χωρίς οξυγόνο, η πόλη ερημώθηκε.
Μόνο τα ερείπια μαρτυρούν την ύπαρξη όσων κάποτε ονειρεύτηκαν.
Στα συντρίμμια, στέκει ακόμα το κομμένο δέντρο.
Μια σιωπηλή υπενθύμιση:
Της εύθραυστης ισορροπίας της φύσης.
Της αχαριστίας και της ύβρης των ανθρώπων.
Της καταστροφής που έφερε η ανθρώπινη αλαζονεία.
Είναι ένα μνημείο για όσα χάθηκαν,μια προειδοποίηση για όσα έρχονται.
Μια ιστορία που δεν πρέπει να ξεχαστεί.
