Hayatta bir çok kez pes edip dizlerimizin üstüne çökmek istediğimiz anlar olur. Ağlamak isteyip ağlayamadığımız, o gözyaşının zorlasak bile gözümüzden akmadığı anlar. Yapamadığımızı, artık tüm bu sırtladığımız yüklerin ağır geldiğini hissederiz. Önemli olan da tüm bu başaramayacağımızı düşündürten hislere rağmen ayakta kalabilmek. Her şeyden önce kendimiz için bir şeyler yapabilmek. Ne yaşarsak yaşayalım, hayat yüzümüze hangi zorluğu çarparsa çarpsın; dimdik,hiç eğilmeden başladığımız o yolun sonunu getirmeliyiz. Bende hayatım boyunca bunun için çabaladım, kendime bile yük olduğumu hissettiğim onca zamana rağmen kendimi bir an bile olsun eğilmemek için şartladım. Çünkü hayat acımasızdır. Merhameti yoktur. Ve hayat, güçlü olanları sevmez. Ve unutmayın ki hiçbir şey geçici değildir, hiçbir kötülük tam olarak geçmez. Ayağa kalktım başardım deseniz bile, bir sonraki adımınızda daha kötüsüne hazır olmalısınız. Tüm kötü olanların içinde iyisini seçebilmekte sizin elinizde. Yani Ehvenişer olanı.