"Beni tanımanı istemiyorum Mina, beni hissetmeni istiyorum. Kalp atışlarımı duy istiyorum, sana olan bakışlarımı gör istiyorum, seni gördükçe artan vücut sıcaklığımı hisset istiyorum ama en çok seni istiyorum Mina. "
Elini çenemden aşağıya kaydırmaya başladı, dokunuşu tüy gibi hafif olsa da bendeki etkisi çığ gibiydi. Dokunuşuyla tenimi öpüyordu sanki, yavaş dokunuşlarla başlayan yolcuğu ani bir şekilde belimde son buldu. Tek bir koluyla tüm belimi sarmıştı ve o kol şimdi beni kendisiyle bir etmek istercesine vücuduyla buluşturmuştu.
"Kim olduğun umurumda bile değil. Ben seni tanımıyorum belki ama seni yaşıyorum Mina. Seni gördüğüm günden beri aldığım nefes oksijen değil sensin."
Belimde duran eli öldürücü bir yavaşlıkla aşağıya doğru yol izlemeye başladı. Onun bu yavaşlığına dayanamayıp elini tuttuğum gibi kalçamın üzerine koydum.
"Bilirsin, yavaşlara tahammülüm yoktur. Hız severim ben"
Yaptığım şeyle gözleri arzuyla alev almışken sözlerim o ateşi iyice harlamıştı. Birden kravatını hızla çekip çıkardı.
"Sikerler"
Dudaklarımı esir olarak aldığında yapabileceğim bir şey yoktu. Artık ne onu ne de kendimi tutacak gücüm kalmamıştı
****
Bu öylesine bir dans değildi, bu ölüm dansıydı.
Ben planlarımı hazırlarken hiç beklemediğim biri benden kardeşi için yardım istemeye geldi. Arsen... Gördüğüm anda bildiğim tüm her şeye karşı olan bu adam yeni dünyamdaki tüm beyazlığı kirletmek istercesine çıkageldi. Ona yardım etmek istemiştim tüm varlığımla ama onun da bir oyundan ibaret olmadığını nerden bilecektim?
8 yıl boyunca ablasıyla ayrı büyümek zorunda kalan ve buz pateninden vazgeçmeyen Sanem'in mahallesini alt üst eden motorcularla karşılaşma anı ve ablasının gizemli sırları... Psikopat motorcu tarzında bir hikaye!!