საწერი მაგიდა ფურცელი და კალამი. კვლავ უცვლელი. კვლავ არაფერი. არც დრო. ისევ Ღამის სამი საათი. უᲫილობისგან გამოფიტული სხეული და უამრავი დაულაგებელი აზრი გონებაᲨი. ფურცელზე ისევ უგზო-უკვლოდ მიმობნეული სიტყვები. ისევ სხვადასხვა წინადადებები. ყველა ტკივილის დამტევი. და კიდევ და კიდევ უფრო მეტად აბურდული Ძაფი გონებაᲨი. აზრები კვლავ დაულაგებელი ისევე როგორც Ჩემი მაგიდა, საწოლი, ოᲗახი, და ის სკამიც კი სადაც ვზივარ.