vedi, vidi, amavi | kerem aktürkoğlu

geldim, gördüm, sevdim.

Kalabalık yalnızların, derdine derman olamayanların, bir bakışta lâl olup eriyenlerin, bir kez görüp bin kez seven kalplerin hikayesi.

''Seni ilk gördüğümde, sanki ilk defa nefes alıyormuşum gibi hissetmiştim. Tribünden sahaya doğru inişin bir hayal gibi aklımda hep. Peri kızı gibiydin. Üstündeki forma, abinin forması... Peşinden nasıl koşmadım; seni nasıl durdurmadım, bilmiyorum Ahsen. Tek bildiğim şey sendin. Yerim, yönüm, yurdum... Her şey sendin. Nasıl oldu, ne zaman oldu anlamadığım bir şekilde sen; sanki ömrümce aradığım huzurdun ve ben onu bulduğumda tamam hissettim.''