BIG HUG! Bang Chan

Benim aklımdan zorum olduğu için ve big hug ihtiyacından bu fici yazdım.. Daha önce fic okumadığım için böyle bir fic var mı bilmiyorum umarım yoktur.
Ağladığım sahneler için Christopher Bang Chan sorumlu ama ona söylemeyin üzülmesin kıyamam ona minnak bebeğim benim.
-
İlk defa yurt dışına çıkmış ve hiç bilmediği bir ülkeye iniş yapmıştı heyecanı ve havaalanındaki kalabalık yüzünden kriz geçirip nefes almakta zorlanırken valizinin yanına çöküp sakinleşmeye çalışsa da başaramıyordu sanki bütün herkes ona bakıyor ve üstüne doğru yürüyordu.
"Sakin ol, lütfen sakin ol, havaalanında tek başınasın sana bir şey olursa kimse yardımcı olmaz. Lütfen, lütfen sakinleş."
"Denemek ister misin?" Yabancı bir ses ve kokuyla başını kaldırdığında şapka ve maskesinin altında sadece gözleri görülen kendisi gibi çömelmiş çocuğa ve kendisine uzattığı şişeye baktı.
"Kokusu seni rahatlatır." Gülümsediğini belirten kısılan gözlerine karşılık kendi titreyen elleri uzattığı şişeyi alıp hafifçe kokladığında lavanta kokusunun ferahlığı söylediği gibi sakinleşmesine yardımcı olmuştu.
-
Hikayenin hakları Christopher'ımın big hugında kaldı sorry.