YANGIN YERİ
  • Reads 1,852
  • Votes 295
  • Parts 4
  • Reads 1,852
  • Votes 295
  • Parts 4
Ongoing, First published Jul 01, 2023
Girdiği çatışma sonrası ayağından yaralanarak mesleğine veda etmiş olan Boran, o çatışmada ekibini kaybetmenin verdiği öfke, mesleğine veda etmek zorunda oluşundan kaynaklı ise acı doludur. Bildiği tek şey olan iş ise ordudaki görevidir. Başka bir hayat düşünmeyen hatta bilmeyen genç adamın hayatında istemediği tek şey ise aşk ile tanışmaktı..
Aşkın yolu güvenden, sadakatten ve mutluluktan geçer diye düşünen Bahar, kendisini aldatan nişanlısından kurtulmak için ne gerekiyorsa yapmaya hazırdı. Ona olan öfkesi ile zaten hiç tanımadığı bir adam ile birlikte olmuş ve tüm ilklerini ona sunmuştu. Bunun için yeterince acı doluydu ve onunda isteyeceği son şey, ilk gecesini verdiği soğuk, karanlık bakışlı ve ürkütücü olan Boran'a aşık olmaktı.
Fakat aşk, her zaman istemediğimiz zamanda ve istemediğimiz kişi ile girmez miydi hayatımıza? Her ikisi içinde öyle olmuştu. Aşk, istemedikleri bir zamanda istemedikleri kişi olarak hayatlarına girmişti. Boran, öfkesini acısını, karanlığını Bahar'da, Bahar ise güvensizliğini Boran'da unutmuştu. 
Aşkın en ateşlisi ile serinin son kitabı Yangın Yeri 
Boran ve Bahar'ın hikayesi
All Rights Reserved
Sign up to add YANGIN YERİ to your library and receive updates
or
#45sevgi̇
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
Lafügüzaf  cover
Uzak'a Yakın | Texting cover
Eyvah Eyvah ! (+18) cover
Oyunbozan cover
EKSTREM cover
KADERİN ÇİZDİĞİ YOL  cover
Beyefendi /yarı texting/  ~FİNAL~ cover
SEVDA KONMUŞ DALLARIMA  cover
BENİM MAFYA'M | TEXTİNG cover
BERDEL (+18) cover

Lafügüzaf

16 parts Ongoing

Aşk suçtu. Senin olmayan birisi için beslediğin duygular bir cellat gibi dikilirdi karşına. Sonra kollarına iki asker girerdi, o askerler başını bir kütüğün üstüne bastırırken boynuna inecek baltayı büyük bir sabırla beklerdi insan beklerdi ki, cellat alacak onun kellesini. Ama o balta inmeden önce, dururdu zaman. Sabır kanatırdı insanın her bir zerresini, bir işkenceden farksız akardı saniyeler, bir sudan sessiz, bir dalgadan daha hırçın. Aşk cellatı, ve o balta aşkın ellerinden inerdi insanın boynuna. Sevda cehennemdi, seni sevemeyen birinin aşkı ateşdi. Kendi kalbini yakan, kendi kanını akıtan bir kılıçtı. İnsan nasıl saplardı kendi sırtına bıçağı? İnsan ancak aşık olsa ihanet ederdi kendisine. Aşk ihanetdi, aşk en büyük oyun ve insanın kendine yaptığı ihanetdi. O Yavuz Payidar'dı, kendine en büyük ihaneti yapmış sırtına bir bıçak saplamış, boynunu bir cellatın önüne uzatmıştı. O Payidar'dı, sevdalanmıştı. Ve sevda, onun ihanetiydi.