Bile Bile Kanmak - Zilandnz - Wattpad

Bile Bile Kanmak

Reads 43,888
Votes 1,928
Parts 19

Reads 43,888
Votes 1,928
Parts 19

Mature

aşk bebek demir güven hayalkırıklığı isyan kandemir love romantizm seçim suna tutku yasak yetişkin

Neden...neden hep böyle olmak zorunda. Hayattaki tüm adilsiz şansızlıkları kullanmışım gibi öyle çaresiz. 

İşaret parmağıyla çenemi tutup kafamı kaldırırken gözlerindeki o acımasızlık içimi yakıp kavuruyordu. Sanki alabileceğim en büyük darbeyi kendisinin atacağını belli eder gibi. Peki ben anlayabilecek miydim? Her şeye rağmen...

"Ben olduğum sürece aklında ki düşünceleri tek tek sil gül güzelim." Yüzümü kendisine daha çok yaklaştırıp "iplerin benim ellerimde, kurtuluş yok." 

İçimdeki fırtınalara yenisini ekliyordu. Hemde en beterini acılı acılı. Söküp atarcasına.

Peki ben bunları kestirip atacak mıydım yoksa bile bile her şeye kanacak mıydım?

YETİŞKİN İÇERİK BARINDIRIR!!! 
18 yaş altı dikkat!!!All Rights Reserved

aşk bebek demir güven hayalkırıklığı isyan kandemir love romantizm seçim suna tutku yasak yetişkin

Table of contents

19 parts

Sign up to add Bile Bile Kanmak to your library and receive updates

or

Content Guidelines

You may also like

METRES by fairy-taleprincess

Karşımda duran görüntü içimde kocaman bir yıkıntıya sebep olmuştu. Sevdiğim adam dediğim o adam bana öylece bakıyordu. Söylenecek sözler vardı. Bu sözlerin ağzımdan çıkmasını bekliyordu. Göz yaşım sinirden akarken güçsüz durumda göründüğüm için bir kez daha kızdım kendime. Bir adım atmaya kalktığında yerde ki cam parçaları çıtırdadı. Elimle göz yaşlarımı silerek son söylemem gereken şeyi ona söyledim. -Yaklaşma! Dudakları aralandı. Bir şeyler demek istedi. Yüzü yavaşça yere düştü. İhanetin açıklaması yoktu. Bunu o da çok iyi biliyordu. Kimsesiz bırakmıştı beni. Verdiği sözlere de bana da aşkımıza da ihanet etmişti. Ellerimi yumruk yaparak sıktım. Bir insan böyle bir durum da ne yapardı ki? Hıncımı çıkartmama değmeyecekti. Güçsüz hissediyordum. Adım atmaya bile gücüm yoktu. Ruhum bedenimden ayrı hareket ederek dizleri üstüne çökmüş kan ağlıyordu. Bir adım geriye doğru gittim. Her şey bundan ibaret değildi. Küçük düşürülmüştüm. Herkes bana bakıyordu. Bir şeyler bekliyorlardı. Kimsenin umrunda değildi durumum. Sadece bizi izliyorlardı.Canımı en çok yakan şey ise arkasında bana öylece bakan Ömür idi. Üzülmemişti. Sevinmemişti. Sadece bakıyordu. Kocam ve en yakın arkadaşım. Bunu bana ve Emre'ye yapmış olduklarına inanmak istemiyordum. ~~~~~~~

17 NUMARA | KİTAP OLDU by fennayazar

17 NUMARA'YI KİTAP SATAN HER YERDE BULABİLİR, SATIN ALABİLİRSİNİZ. BURADA YALNIZCA TANITIM AMAÇLI İLK ON BÖLÜM VE ÖZEL BÖLÜMLER YAYIMDADIR. Gecenin karanlığına dalan bir otobüsün içinde, sadece evine gitmek istiyordu. Fakat hayat ona öyle bir oyun oynamıştı ki artık tek isteği hayatta kalabilmekti. Aslında fark etmesek bile bir numara hayatımızı yönlendirebilirdi. Fakat bu sefer bir numara hayattaki çizgini belirlemek için tam tepende duruyordu. 17 Numara... Bazen sırf 17 Numara olduğun için şanslısındır, bazen de sırf bu yüzden ölüsündür. Defne otobüse binerken birkaç saat sonra olacakları tahmin bile edemezdi. Katliamın içinden kurtulan tek numaranın sahibi olmak ona göre şans değildi. Çünkü bazılarına göre bu şans, onun katil olma yolundaki ilk adımıydı. Çünkü o, etrafındaki yedi katilden sonra gelen sekizinci katildi. *Şiddet, kan ve vahşet içermektedir. Başlangıç: 20 Mayıs 2017 Bitiş: 2 Aralık 2018 Kitap: 14 Nisan 2023 Aksiyon #1- 02.2020/10.2020 Korku #1- 04.2020 Gerilim #1- 04.2020 Gençkızedebiyatı #1- 11.2020 Gizem #1-12.2020/01.2021 Macera #1-01.2021

Leyla by Jutenya_

İhanet kategorisinde 1. Sırada Adam dehşetler içerisinde karısını izliyordu. Karısı kırdığı aynanın sivri bir parçasını almış. Boğazında tutuyordu... Bir an adam nefesinin kesildiğini zannetti, karşısındaki enkaz ona aitti... "İndir elindekini Leyla! Sonra pişman olacaksın" dedi adam. Oysa kadının en büyük pişmanlığı o'idi. Elinin tersiyle gözündeki yaşı sildi Leyla, bunca zaman döktüğü gözyaşlarına yenileri ekleniyordu, ve bu gözyaşlarına sebebiyet olan adam karşısında arsızca duruyordu. "Bak ben senin eserinim beni bu hale sen koydun. İçimde yaşamaya dair tek bir neden bırakmadın." "Leyla" dedi adam inleyerek. "Ben üzgünüm, böyle olsun istemedim. Leyla burukça gülümsedi, gözünden dökülen gözyaşını tekrar sildi. "Üzgünsün!" "Ama ben yapacağım hiç bir şey için üzgün değilim." "Bak elimdekine bunu ben tutuyorum. Ama sebebi sensin! Birazdan tüm acılarım son bulacak..." Adam karşısındaki kadının herşeyden vazgeçtiğini biliyordu. Yaptığı herşey için pişmandı. "Leyla pişmanım anla vazgeç, tamam yeniden başlayalım." "İndir o elindekini sana söz veriyorum, herşey daha güzel olacak." Leyla tekrardan güldü, herşey daha güzel olacak diyordu celladı. Zaten en büyük hatayı celladına aşık olarak yapmıştı. "Seninle olacak bir yaşamı istediğimi neden düşünüyorsun." Adam bir adım attı Leyla'ya doğru. Kadının dur diye bağıran sesi heryeri inletti. Ayşe, Aslı ve Fırat yukarı koştu, girdikleri odada Leyla'yı gördükleri şaşkınlıkla dona kaldılar. Gerçi zavallı kız çok bile dayanmıştı. "Leyla kan yerine geldin. Boşanamıyacağımızı sende biliyorsun. İndir o elindekini sakince konuşalım." Dedi adam bir umut, hayatında ilk defa bu kadar çok korkuyordu. Sevdiği kadın karşısında canından vazgeçmişt

Karanlığın Aç Çocukları Serisi by lefazen

Karanlığın Aç Çocukları Serisi, Akılbaz (1.kitap) ve Canbaz (2.kitap) olmak üzere burada yayımlanmaktadır. ____ Parmak uçlarım geniş omuzlarına dokunduğunda aniden gözlerime baktı. "Artık ben senin kadar kötüyüm, sende benim kadar kötü. Başımı yaslayabilirim bu omza, ikimizde hak ederiz." Ondan bir cevap beklemekten ziyade kendi kendime konuşuyor gibiydim. Az önce parmak uçlarımı gezdirdiğim omzuna başımı yasladığımda göğsüme büyük bir ağırlık çöktü. Öyle ki neredeyse nefes almakta zorlanıyordum. Reha ensemin üzerinden saçlarıma dokunduğuna iyice yoğunlaştı o his. Anlımı omzuna bastırarak gözlerimi sıkıca yumdum. Ama nasılsa, hayatımı zaten berbat etmemiş miydim? Kısık sesle, hatta neredeyse fısıldar gibi "Her şeyi mahvettik, artık kimin neyi hak ettiğini hesaplayamayacak kadar mahvoldu her şey." dedi.

LAL by hikayelerindeyasar

"Aklım almıyor," diye söylendi kendi kendine, beni aniden kavradığı elimden yeniden kendine çekti ve dudaklarını saçlarıma bastırdı. "Ben sana böyle his-," duraksadı. "İnsanlar nasıl seni yaralayabiliyorlar?" Konuşma engelli bir kız ve onun için işaret dili öğrenen bir adamın hikâyesi...

Aral💫 by Petrichor26

Mardin'e ailesini görmeye gelen Almira hiç beklemediği bir olayla karşı karşıya kalır. Kardeşi kız kaçırmıştır. Ve üstüne evlendiği adam 2 yıl önce onu aldatan sevgilisidir. Daha kötüsü kuma gidiyordur. Konaktan kaçmayı plandığı sırada gizemli bir olay yaşar. Ve olayı çözmek için konakta kalır. Fakat öğreneceği şeyler onu derinden sarsacaktır. Neden mi? Geçmişi yalandan ibarettir! Hayatı yalanlardan ibarettir! Etrafındaki herkes ona yalan söylemiştir! Tam enkaza döndüğü sırada biri gelecek. Ares Sancak! Bu kişi yıkık şehrinin ortasına lunapark inşa edecek! Hadi gelin gerçekleri öğrenelim! Ve Almira ve Ares'in inşa edilen lunaparktaki mutluluklarına şahit olalım! ♧♧♧♧♧♧ Berdel #1 2020.12.28 Dost kazığı #1 2020.08.14 Güçlüyüm #1 2020.05.29 Kurtuluş #1 2021.01.02 Arat #1 2021.01.05 Almira #1 2021.01.06 Genel kurgu #1 2021.02.27 Belçim #1 2021.02.27 Aşk #1 2021.09.19 Seçim #1 2021.09.19

YARALASAR(Kitap Oldu) by Maral_Atmc6

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

Karantina Serisi by beyzaalkoc

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

MÂHÎ by blackmavi

Beni sevebilir miydi gerçekten? Böylesi kötü bir adam, sevgi nedir bilir miydi? ▪▪▪

İNTİKAMIN PENÇESİNDE (+18) by ElisyaRoyal

♌ İNTİKAMDAN DOĞAN TUTKULU BİR AŞK ♌ Küçük yaşta anne ve babasının ölümüne şahit olan acımasız genç bir adam... Edim Demiray. Daha on sekizinde uyuşturucuya mahkûm olan bir kız... Lavin Kutup. İkisi bir araya gelince, öfkeleri cehennem olacak. Tenleri alev alacak... Porselen güzelliğindeki tenine doğru fısıldadı. "Sana sahip olmak istiyorum, Lavin. Önce olabileceğim en kibar şekilde, sonra olabileceğim en sert şekilde. Canını yakmak ve yakmamak istiyorum. Sesli olmanı ve sessiz olmanı istiyorum. Zevk almanı ve almamanı istiyorum. Seni nefessiz kalana kadar öpmek istiyorum. Sonra küçük bir nefese muhtaç olup, o nefesi benim ağzımdan almanı istiyorum." EDİM DEMİRAY & LAVİN KUTUP (Yoğun sayılacak şiddet, suç olayları ve cinsellik mevcuttur.) ❄?❄ İlk yaynlanma tarihi | 9.Mayıs.2016 Yazan | ELİSYA ROYAL

You may also like

Slide 1 of 10

17 NUMARA | KİTAP OLDU cover

Karanlığın Aç Çocukları Serisi cover

YARALASAR(Kitap Oldu) cover

Karantina Serisi cover

İNTİKAMIN PENÇESİNDE (+18) cover

METRES

Karşımda duran görüntü içimde kocaman bir yıkıntıya sebep olmuştu. Sevdiğim adam dediğim o adam bana öylece bakıyordu. Söylenecek sözler vardı. Bu sözlerin ağzımdan çıkmasını bekliyordu. Göz yaşım sinirden akarken güçsüz durumda göründüğüm için bir kez daha kızdım kendime. Bir adım atmaya kalktığında yerde ki cam parçaları çıtırdadı. Elimle göz yaşlarımı silerek son söylemem gereken şeyi ona söyledim. -Yaklaşma! Dudakları aralandı. Bir şeyler demek istedi. Yüzü yavaşça yere düştü. İhanetin açıklaması yoktu. Bunu o da çok iyi biliyordu. Kimsesiz bırakmıştı beni. Verdiği sözlere de bana da aşkımıza da ihanet etmişti. Ellerimi yumruk yaparak sıktım. Bir insan böyle bir durum da ne yapardı ki? Hıncımı çıkartmama değmeyecekti. Güçsüz hissediyordum. Adım atmaya bile gücüm yoktu. Ruhum bedenimden ayrı hareket ederek dizleri üstüne çökmüş kan ağlıyordu. Bir adım geriye doğru gittim. Her şey bundan ibaret değildi. Küçük düşürülmüştüm. Herkes bana bakıyordu. Bir şeyler bekliyorlardı. Kimsenin umrunda değildi durumum. Sadece bizi izliyorlardı.Canımı en çok yakan şey ise arkasında bana öylece bakan Ömür idi. Üzülmemişti. Sevinmemişti. Sadece bakıyordu. Kocam ve en yakın arkadaşım. Bunu bana ve Emre'ye yapmış olduklarına inanmak istemiyordum. ~~~~~~~