Kırık Kalp

Kırık bir kalbin tek ilacı yeni bir aşk olur. Kırık kalp tıpkı kırık bir vazoya benzer ne kadar tamir edilse de izi kalır ama aşk onu tamir etmez, yeniden yaratır. Kendisine göre dizayn eder. Kendi hayallerini doldurur içerisine. Kalp artık var oluşunu tamamlar ve kendisini o aşka adamaya başlar. Aşk bazen nankörlük eder ve tüm emekleri hiçe sayar. Tüm yaşanmışlıkları unutuverir. Kalp acıya alışmak istemez hiç bir zaman. Kim ister ki zaten kalbinin her gece kan olan göz yaşlarını içine akıtmak. Umutsuz kaldığı anda kadere sığınır. Tıpkı lodosda kalan bir balıkçı teknesi gibi ilk bulduğu limana yanaşır ve orada yazılanları yaşamaya başlar. Kader der bu olaya ve hiç bir kalp yalnızlığa mahkum kalmayacak kadar değerlidir.