The Story Never Ends | Taekook

Korkularımı dile getiremezdim. Konuşamazdım kimseyle. Birileriyle paylaşmak yerine tasvir ediyordum onları. Kağıtları kirletiyordum korkularımla, kabuslarımla.

Tüm benliğim kağıtlara bulaşmıştı çoktan. Resimlerim benim bir parçam değil, yansımamdı aslında. Sesimi duyurmak istiyordum onlarla. Beni duysunlar ve anlasınlar istiyordum. Beni olduğum gibi kabul etsinler, sevsinler istiyordum. Ama bir yandan da kendimi göstermiyordum, saklanıyordum her kesten.

Resimler benim yardım çığlığımdı bir nevi. İç dünyamı yansıtırdım ben tablolarda. Renkler hisslerimdi benim, çizdiğim her detay korkularım, birleşen detaylarsa hayatımdı. Ben aslında kendi resimlerimde saklıydım.

Acaba biri beni bulabilecek miydi ?