Alanis arkasını dönüp gideceği sırada, Salvador seslendi ;
-Yaz hiç bitmez...
Kadın arkasını dönmedi ama durdu, adamın o güzel gülüşünün yüzüne yerleştiğini tahmin edebiliyordu.
Kadın omzunun üstünden dönüp baktı,gülümsedi adama. Gülümseyerek cevabını vermişti zaten, Salvador tekrar seslendi Alanis'e ;
-Bir gün birisi gelir, yeniden şekillendirir hayatını, aklını, kalbini... Sende o bir gün gelen birisisin Alanis, adın gibi değerli, kıymetlisin benim için.
Kadın gülümsedi ve yürümeye devam etti, sahi Salvador'un dedikleri ne kadar etkilemişti onu... En önemlisi bunları oda düşünüyor muydu onun için?
"Nefret ediyorum senden anlamıyormusun?"dedim titreyen korku dolu sesimle
"Sevemiyorum ben seni olmuyor işte artık vazgeç benden izin ver gideyim"dedim artık bağırmaktan kısılan sesimle gözlerimden yaşlar durmuyordu hıçkırıkların arasında kaybolmuştum...benim isyan etmemin aksine o bana acıyan gözlerle bakıyordu ne kadar acizdim
Kolumu tutan elinden kurtarıp kapıya doğru koştum belime sarılan kollar buna mani oldu kafasını boynuma gömerek derin nefes a
ldı
"Veremem....."
"Eğer benden gitmeye kalkarsan seni odaya bile zincirlerim ama izin vermem"dedi korkudan ne yapıcağımı bilmiyordum artık yaşamak istemiyordum bu adamın esiri olmaktan bıkmıştım....