-Benimle çıkacaksın yoksa o çok sevdiğin Görkem'in ölür .
-Ya-yapamazsın . Sen bir insanı öldüremezsin . derken bunu yapabileceğini adım gibi biliyordum .
-İstersen deneyelim . Mesela şuan gidip Görkem'i arabayla ezebilirim . Ne dersin , deneyelim mi ? dediğinde ise gözlerime hücum eden yaşları serbest bıraktım . Bi seçim yapmalıyım . Ya kendi hayatımı seçip Görkem'i ölüme terk edeceğim , ya da onun hayatına karşılık Ateş ile sevgili olacaktım.
- Ta- tamam sakın ona zarar verme . Dediğini yapıcam . Ama şunu bil ki kalbim hiçbir zaman senin için atmıcak . Bu gözler Görkem'e baktığı gibi sana bakmayacak .
-Göreceğiz. Bunu söyledikten sonra o gür bir kahkaha atarken ben ağlamamı şiddetlendiriyordum .
Her şey bitti . Buraya gelmeden önce hayatımın sıkıcı olduğunu biraz hareketli olmasını diliyordum. Fakat şu son 3-4 ayda yaşadıklarım yenilir yutulur şeyler değil. Az önce hayatımı mahvedecek olan adama evet dedim . Sırf hayatımı bile verebileceğim kişiye aşkıma zarar gelmesin diye.