"Kaleminin sustuğu yerde yüreğin konuşur" dedi sahil. Umutsuzdu. Sesindeki hayal kırıklığı kalpleri darma duman etsede "pes etmeyeceğim." Dedi. Yeniden denedi. Yazdı. Saatlerce yazdı. Olmadı. Bir türlü o duyguyu veremiyordu. Pes etmedi. Yazmaya devam etti. Elleri kopana kadar, beyni durana kadar, yüreği sızlayana kadar. Hissetti. Kaleminin sustuğu yerde yüreğinide konuşturdu. "Tamam" dedi. "Yolunu buldum."
"ben yazar olmak istedim. kaybetmeyi değil. nefessiz kalmayı değil. sadece yazar olmayı."
"hayat bu bayan sahil. kaybetmeden yazamazdın."
Pencerenin kenarında tekerlekli sandalyede, ölmeyi bekleyen adama! Berdel olarak verilmiştim...
Urfa'nın dar sokakları üstüne, üstüne gelirken savaşmak hiç bu kadar zor olmamıştı...
Liya Dağdeviren
Hazar Harzemşah
@! Tüm haklar şahsıma aittir. Çalıntı veya kopyalama durumunda yasal işlem başlatılacaktır!.