Ripped Me Apart (Victims of Love series #1)

COMPLETED☑️

"So, is this really our break up?" tumawa ako at nilingon siya. Napatawa rin siya habang nakatitig sa tubig sa ibaba ng bridge kung saan kami nakatayo ngayon.

"I guess? We don't love each other. We're just curious about that thing called love. Its funny how we tried to make it works but we both failed"

"When will you come back?" I asked him. Aalis na siya bukas papuntang Canada. Doon na sila titira.

"I don't know. Wala naman akong babalikan pa dito so..." he shrugged.

"Ako? Hindi mo ko babalikan?" I jokingly asked. Tumawa siya ulit.

"Bakit hihintayin mo ba 'ko?"

"Yes? Malay mo pagbalik mo magwork na tayo"

"We don't know. Love will strike at any moment. Baka mahulog ka sa iba dito while me mahulog rin ako sa iba doon. Hintayin nalang natin kung kailan tayo tamaan ng pana ni kupido" napahalakhak siya.

"Yeah. Lets just wait for that to happens. So, lets bid our goodbye's now" tuloyan na niya akong hinarap. I spread my hands at lumapit naman siya para yakapin ako.

"Goodbye Shinette. Take care of yourself, always" he whispered.

"You too. Goodbye. Hindi na ako sasama sa paghatid sayo sa airport bukas baka iiyak ako" pareho kaming natawa. Para na kaming baliw.

"Kakabreak nga lang natin hindi ka umiyak, pag-alis ko pa kaya?" humiwalay na siya sakin. He kissed my forehead tsaka siya ngumiti sakin.

"We need to seperate ways now, gabi na"

"Yeah hindi pa ako nakakapag-impake. Bye Shinette. Thank you for helping me to find out what love is. Hindi man natin yun nahanap but atleast we had fun"

"Kapag hindi mo pa yun nahanap doon, come back to me. We'll try to find it again. Malay mo mahanap na natin"

"Sure" kumindat siya tsaka tuloyan nang umalis. Tumalikod na rin ako kasalungat ng direksyon niya.

Kasabay nun ay ang pagtulo ng mga luha ko. Its funny how I found love in him habang siya ay hindi niya parin yun nahahanap. We both search for love. Trying to fall in love to each other but

I fell in love

alone.