Tamirci olan dedesinin tamirhanesine arabasını getiren genç kız, ve yıllık izninde kızın dedesine yardım eden genç adam.
Fakat unutamayacakları, onların tanışmasına eşlik eden güzel şarkı. Ne kadar güzel olsa da acıklı olan şarkı her şeyiyle onları anlatırken nasıl unutulmaz olmaz ki? Şarkı güzel hayallerle başladı, umutla devam etti. Sonuysa yaşanamayan hayallerle bitti, ya şarkı daha onlar için bitmemişse?
Bu şarkının devamını getirebilecekler mi?
Şarkı için, melodi ve sözler gerekir. Eğer bunlar birleşirse şarkı ve kulakları dolduran o güzel ses oluşur. Onlar melodi ve söz olabilecek miydi? Peki ya birleşip birbirilerinin kulaklarını dolduran o güzel şarkı olabilecekler mi?
Sevmediğiniz yüzünü dahi görmediğiniz bir adamla evlenmek nedir bilir misiniz?
"Abi yapma kurbanın oluyum!"
Ağlayan gözlere abime baktım, baba yarıma en değerlime.
"Ben diyeceğimi dedim, iste yada isteme Azad'la evleneceksin Evin."
...
Mutfağa girip elerimi tezgaha yasladım. Arkamda hissettiğim kara gölge ile kaşlarımı çatıp arkamı döndüm. Uzun boylu, kumral özenle şekillenmiş saçları, yeşil ormanı andıran gözleri ile karşımda duran adama baktım.
"Ne işin var senin burda?"
Elerini cebine koyup rahat bir ifadeyle parmak uçlarında yükseldi.
"Müstakbel karnımı görmek istemiş olamamı?"
Sinirle burnumdan soludum.
"Ben senin o tanıdığın kızlara benzemem bir tane çarparım ağzının üstüne!"
Yeşil hanelerini kısarak baktı yüzüme.
"Bu sözlerini sana yerdireceğim zamanı iple çekiyorum Ceylan gözlü."
Sonda kullandığı hitapla dudaklarımı yaladım. Gözleri dudaklarıma kayınca vücudum gerilmişti...
(İmdadım kitabımı okuduktan sonra bu kitabıma okumanızı tavsiye ediyorum kafanızın karışmaması için.)
Evin ve Azad
(kurgu; yetişkin içerik bulundurur.)