Rozmawiaj z mną

Czuje...
ale za dużo.

Czuje tak wiele a zarazem nic.

Ciężko to ubrać w słowa, a co dopiero spróbować wyobrazić.

Pytasz „Co się dzieje?" , „Czy wszystko w porządku?" ale ja nie znam odpowiedzi na to pytanie.

Sama próbuje to zrozumieć.
Sama próbuje zrozumieć co siedzi w mojej głowie.

Natłok myśli i pustka w środku.

Często towarzyszą mi a ja nadal tego nie rozumiem ale udaje, że jest okej.

Zakładam maskę na twarz i już nie dostaje pytań, wtedy jest łatwiej.

Udawanie, że nie boli.
Udawanie, że jest dobrze.
Udawanie, że nic się nie dzieje.
Udawanie, że nic mnie nie rani.

To przychodzi z łatwością.
Próba wytłumaczenia tego już niestety nie, więc odpuszczam i brnę w swoje kłamstwa, w których sama się czasem gubię.